Hayatın Gerçeği

Bir zamanlar, büyük ve güçlü bir ülkeyi yöneten kralın 4 eşi varmış.Kral en çok dördüncü eşini severmiş, bir dediğini iki etmez, herşeyin en güzelini en iyisini ona verirmiş.
İkinci eşinide çok severmiş Kral.Kendisine karşı her zaman iyi ve sabırlı davranan eşi, kralın ne zaman bir derdi olsa daima onun yanında bulunur sorunun çözümünde ona destek verirmiş. Kraliçe olan birinci eşiymiş kralın. Onu en çok seven, karşılık beklemeden seven, sağlığına ve hükümranlığına en büyük katkıyı sağlayan bu eşi olmasına rağmen, kral birinci eşini sevmezmiş ve onunla hiç ilgilenmezmiş.
Bir gün kral ölümcül bir hastalığa yakalanmış.Yakında öleceğini anladığı ve öldükten sonra yapayalnız kalmaktan çok korktuğu için, eşlerinden hangisinin ölüm yalnızlığını kendisi ile paylaşmak isteyecebileciğini, öğrenmek istemiş..
En çok sevdiği dördüncü eşine ölüm yolculuğunda kendisine eşlik etmek istermi diye sorduğunda aldığı yanıt kalbine bıçak gibi saplanan kısa ne net “ Mümkün değil” olmuş.Hayatın boyunca seni sevdim sen benimle birlikte ölmeyi kabul edermisin sorusuna üçüncü eşide “ Hayır , hayat çok güzel, sen ölünce ben yeniden evleneceğim” diye yanıt vermiş. Kral bir kez daha yıkılmış.Her sorununda her zaman yanımda olan bana yardım eden sendin, bu sorunumda da bana yardımcı olurmusun? Talebine karşı ikinci eşinden “Bu sorunun için hiçbir şey yapamam, olsa olsa sana mezara kadar eşlik eder, güzel bir cenaze töreni yaptırır ve yasını yutarım karşılığını almış. Büyük bir hayal kırıklığı yaşamakta olan kral birinci eşinin sesi ile irkilmiş “Nereye gidersen git seninle olurum, seni takip ederim.”
Ah diye inlemiş kral keşke bir şansım daha olsaydı....

Yaşamda Hepimiz 4 Eşliyiz aslında.....

4.Eşimiz vücüdumuz, Onun güzel görünmesi için ne kadar zaman ,çaba harcarsak harcayalım öldüğümüzde bizi terk edecektir.

3.Eşimiz sahip olduğumu servetimiz ve statümüzdür.Ölür ölmez başkalarına yar olacaktır.

2.Eş ailemiz ve dostlarımızdır.Tüm sorunlarımızı paylaştığımız bu kişilerin en son yapabilecekleri şey bu dünyadan gözleri yaşlı bizi uğurlamak olacaktır.

1.Eş ise ruhumuzdur...Bizimle gelir.

Unutmayın; Yediklerimiz değil, hazmettiklerimiz bizi güçlü yapar.
Kazandıklarımız değil, biriktirdiklerimiz bizi zengin yapar.
Okuduklarımız değil, Hatırladıklarımız bizi bilgili yapar.
Başkalarına verdiğimiz öğütler değil, bizzat uyguladıklarımız bizi insan yapar...

Ynt: HAYATIN GERÇEĞİ.. By: diyesi Date: 22 April 2006, 00:05:45
Her pelerinliyi avukat sandın, her arkadasın dostundu. Her yüzüne gülen yanında olur sandın, elini uzattıgın elini tutamayacaktı oysa...

Kaçın kurasıydı hayat ne piyangolar çekildi
Kur mu yaptı dersin? Her seferinde
Yarınlar ötesinde

Seven elbet sevilir dedin; sevmedi. Hep umudum var diye dolastın durdun; son umut geminde firara yolculuğa çıkmışken. Belki bu kez farklı olur dedin; yine sarıldın, kalbim bu yolda biz senle cok yanıldık...

Kumardı dedik hayata da; zar hiç düşeş gelmedi
Oynanan tavla pulları; hiç dizili düşmedi.

Neleri atlattık, neleri yarı yolda bıraktık. Kimler geride kaldı, kimler belindeki kuşaktan zincire bağlandı. Beyazı hep sevdin de o hiç senin rengin olmadı. Ağladığında bir omuz bulurum dedin başına. Kalbim, biz bu yolda senle çok yanıldık...

Ağır halterler de değildi bazen zevk verirdi
Her şeye rağmen hayat güzeldi denildi
Güzellik mertebesi hiç mi hiç düşünülmedi

Panolara asılacak nitelikte değildi belki yazdıklarım. Bir sevenim dinler
dedim de niye kimseye okuyamadım? Hep iyi oldun; karşılık beklemeden.
Kötülük yoktu kanında ama kanın alev kırmızıydı. Anlamadılar kalbim, biz bu yolda senle çok yanıldık.

Renkli sayılırdı aşk vardı
Bir yerlerinden tutunmak bedeni sardı
ilk önce gıdıklar sonra ağlatırdı
Gözyaşları inci misali hiç toplanılmadı.

Her ağaç meyve verir sandın. Dört yapraklı yoncayı bulacaktın. Güller dikensiz, sevgiler kefensiz, yarınlar vefasız mıydı? Terk edip giden unuturmuydu? Kalbim biraz daha dinle, biz senle çok yanıldık...


O pelerinli vampirdi kanına susamıştı
O arkadaş dediğin kuyunu kazacaktı
O dostun seni gereksiz kıskanacaktı
O meyve kozlaktı
O sevgilin gidecekti
O elveda diyen yola çıkmıştı b ile.

Sen yine sev kalbim yorulmadan. Kazanırsın kumarda kimbilir, piyangolar devretmiş, belki senin. Bekleme karşılıgını sevgilerin, duy kalbim! Pes etme bu yolda yürürken...

Kavanoz dibine benzettik te
Kurtulamadık kapağından
Herkes mi yorgun yaşamından
Ok iziydi gamzelerin suratlarından
Çıkamadık yine diz boyu kavanozlardan.